Na skraju wsi stał piękny mały domek. Każdego dnia unosił się z niego cudowny zapach. Był to tak pyszny zapach, że być może magiczny. To był zapach ciast i babeczek. Mały domek miał fioletowy dach i różowe ściany. Wyglądał jak jedno wielkie ptasie mleczko.
Czytaj dalej →
Dawno temu, za górami, za lasami żyli w zamku król oraz królowa. Bardzo się kochali i doczekali się dwójki dzieci – syna i córki.
Czytaj dalej →
Każde dziecko chce czasem poczuć się dorosłe. I w końcu nadchodzi taki dzień, kiedy rzeczywiście kończy się pewien etap dzieciństwa, a dzieci mają pierwsze obowiązki niczym prawdziwi dorośli. Podobnie było z pewnym króliczkiem o imieniu Adaś.
Czytaj dalej →
Dawno temu, za siedmioma pagórkami, siedmioma jeziorami i za siedmioma drogami, tuż nad Wisłą, mieszkał młody rybak. Miał na imię Wars.
Czytaj dalej →Za spiczastą górą i zimowymi lasami leżało małe, ale piękne królestwo. Mieszkała w nim urocza księżniczka z rodzicami. Księżniczka była bardzo piękna. Jej długie, jasne włosy lśniły jak słońce. Jej oczy były niebieskie jak kryształowa fontanna, a uśmiech najpiękniejszy na całym świecie. Była też bardzo życzliwa i miała dobre serce. Król i królowa byli z niej bardzo zadowoleni i kochali ją ponad wszystko.
Czytaj dalej →Pewnego razu była sobie mała dziewczynka, która mieszkała ze swoją mamą bardzo blisko lasu. Dziewczynka została nazwana Czerwonym Kapturkiem z powodu czerwonego płaszczyka z kapturem, który podarowała jej babcia. Bardzo go lubiła i nosiła go wszędzie.
Czytaj dalej →Pewnego razu żył sobie stolarz i jego żona, którzy bardzo pragnęli dziecka. Codziennie modlili się o dziecko, ale wciąż go nie mieli. Z tyłu ich domu był piękny ogród z pięknymi kwiatami i roślinami. Nikt nie miał odwagi wejść do ogrodu, ponieważ należał on do czarownicy, Matki Gothel.
Czytaj dalej →Rzecz się działa dawno temu, kiedy na świecie byli rycerze, książęta i kupcy, w mieście zwanym Toruń. Miasto Toruń słynęło z handlu, przemysłu i pysznych wypieków. To w Toruniu powstawały najsmaczniejsze pierniki, jakie można było sobie wyobrazić.
Czytaj dalej →Skunks Mateusz nie bardzo wiedział, dlaczego ludzie go unikają. Nic a nic nie rozumiał; przecież nie zrobił nikomu niczego złego. Jednak faktem było, że każdy, kto go zobaczył, od razu zawracał, by odejść w przeciwnym kierunku, byle jak najdalej od Matusza. Mateuszowi trochę było przykro, bo przecież nawet mały skunks potrzebuje czasami odrobiny zainteresowania.
Czytaj dalej →Pewnego razu żył sobie mały, zielony i naprawdę słodki smok. Był malutki – może wielkości kciuka, a może nie. Był pięknym smokiem, jakby wyciosanym z kryształu. Miał błyszczącą i perlistą skórę, białe, ostre ząbki i brązowe smugi na grzbiecie. Przez to wydawał się groźny, choć wcale taki nie był! Miał na imię Gizi.
Czytaj dalej →