Szczurołap z Hameln

W mieście o nazwie Hameln wystąpiła plaga szczurów. Całe miasto się od nich roiło. Ludzie bali się ich i byli nieszczęśliwi.

Pewnego dnia do Hameln przybył dziwny człowiek. Powiedział, że jest człowiekiem od tępienia szczurów i zaoferował, że pozbędzie się gryzoni z miasta. Ale w zamian musieli mu zapłacić. Mieszkańcy tak rozpaczali, że obiecali szczurołapowi, że dadzą mu kupę pieniędzy, jeśli tylko miasto będzie wolne od szczurów.

Szczurołap wyjął flet i zaczął na nim grać. Zagrał melodię, którą mogły usłyszeć tylko szczury. Szczury podnosiły głowy i zwracały się w stronę muzyki. Szczurołap wyszedł z miasta, a szczury podążały za nim w procesji, omamione muzyką. Szczurołap zaprowadził je na skałę nad rzeką. Szczury wpadły do wody i utonęły. Miasto zostało uratowane.

Kiedy jednak Szczurołap wrócił do Hameln i zażądał nagrody, mieszkańcy nie chcieli mu jej dać. Nie miał za wiele roboty, więc po co dawać mu tyle pieniędzy? Szczurołap groził im, ale chciwi mieszkańcy nie chcieli dać mu ani grosza. Szczurołap odszedł bez słowa.

Dokładnie rok później wrócił. Zagrał dziwną melodię, inną od tej, którą grał wtedy. Ta muzyka przyciągała dzieci z całego miasta. Zostawiły swoje zabawki na ziemi i pobiegły za Szczurołapem i jego fletem. Szczurołap wyprowadził dzieci z miasta. Dokąd? Nikt nie wiedział. Poza miastem znaleziono tylko jedno małe dziecko. Najwyraźniej zmęczyło się i zasnęło w trawie.

Kiedy mieszkańcy dowiedzieli się, że Szczurołap zabrał ich dzieci, pożałowali swojego postępowania. Matki i ojcowie wzięli worek z pieniędzmi dla Szczurołapa i zanieśli go za miasto na skały, gdzie znaleźli zmęczone dziecko. Tam zostawili pieniądze, licząc na cud.

Następnego ranka ulice Hameln odbijały się echem od podekscytowanych okrzyków i radości dzieci. Wkrótce dołączyły do niego okrzyki matek i ojców, którzy mieli z powrotem wszystkie swoje dzieci. Mimo wszystko pomogło więc rozliczenie ze Szczurołapem. Od tej pory mieszkańcy Hameln nigdy nikogo nie oszukali i szanowali się wzajemnie, szczególnie pamiętając o tym, co cenniejsze niż wszystkie pieniądze świata – o ich ukochanych dzieciach.