Bajki o zwierzętach

W odległej, obcej krainie na całkowitym odludziu stał niewielki budynek. Był to stary dom. Miał czerwony, zgniły dach, duże stare okna, które skrzypiały, i był cały wykonany z drewna. Mieszkali w nim babcia, dziadek i ich wnuk.

W środku głębokiego lasu stał stary, masywny dąb. Miał piękną koronę i mógł chwalić się swoimi liśćmi daleko i szeroko. Jego pień był tak ogromny, że nawet dziesięciu dorosłych nie mogło go razem objąć. Stał tu od kilkuset lat. A ponieważ był tak stary, był także najmądrzejszym drzewem w lesie.

Antoś mieszkał niedaleko lasu. Miał kręcone, brązowe włosy. Kręciły się we wszystkich kierunkach. Ręce miał zawsze brudne, ubranie podarte, a na jego buzi rzadko gościł uśmiech. To był taki pochmurny chłopiec. Prawie nic go nie uszczęśliwiało, a on niszczył lub brudził, co mógł.

Drogie dzieci, na pewno pamiętacie dobrego misia Eryka, który lubił łowić ryby i piec miodowe ciasta. Misie uwielbiają miód. Podczas swojej wyprawy znalazł nowego przyjaciela, wiewiórkę Rudą, która poszła z nim na ryby.

W małym domku w lesie mieszkał niedźwiadek Eryk, który uwielbiał miód, a jego największym hobby było wędkowanie. Tak więc w każdą sobotę przygotowywał swoje wiadro i wędkę i łowił ryby w czystym, małym stawie w środku swojego lasu.

Drogie dzieci, na pewno pamiętacie naszych przyjaciół – rybkę Rory i zieloną żółwicę Kory, które próbowały przepłynąć wielki ocean, aby dostać się do czystego morza pełnego figlarnych delfinów. W dzisiejszej historii dowiemy się, jak dalej potoczyła się ich podróż.

Dawno, dawno temu żyła sobie mała rybka, która mieszkała ze swoją rodziną pod rafą koralową. Była to mała złota rybka o imieniu Rory. Pewnego dnia Rory postanowiła wyruszyć w długą podróż, ponieważ chciała odkryć czyste morze pełne delfinów.

Pewnego razu, wiele, wiele lat temu pewien człowiek postanowił posadzić drzewo. Wybrał piękną łąkę w pobliżu miasta, wykopał dołek i zasadził w nim małe drzewko. Dbał o nie i codziennie chodził je sprawdzać. Drzewo pięknie rosło i rosło.

Dawno, dawno temu żyło sobie małe kaczątko. Nazywało się Żółty i mieszkało nad małym jeziorem pełnym szczęśliwych rybek. Od chwili, gdy Żółty po raz pierwszy zobaczył słońce, zawsze był sam. Tylko mgliście pamiętał swoich braci i siostry. Jego przyjaciółmi były małe, wesołe rybki, które zawsze mu pomagały i uczyły go wszystkiego.

W odległej krainie była wyspa. Wokół niej daleko i szeroko tylko morze. Jego fale rozbijały się o skały, które wznosiły się po jednej stronie wyspy. Po drugiej stronie była plaża. Pod skałami woda była bardzo głęboka. Była domem dla rekinów.

Wszyscy w całym miasteczku już dawno poszli spać. Była głęboka noc. W oknach nie paliły się żadne światła. Na niebie migotały tylko gwiazdy i kołysał się księżyc. Ale ktoś przecież się obudził! Na ostatnim piętrze domu w pokoju dziecięcym. Dzieci spały. Ktoś stał przy oknie pokoju, obudzony. Jakiś miś.